Ο όρος «Brenter»

Ο όρος "Brenter" (Μπρέντερ) είναι ένα ανεπίσημο, πολιτικό πορτ-μαντό (συνδυασμός λέξεων) που χρησιμοποιείται σε συζητήσεις για το Brexit, υποδηλώνοντας την επανένταξη του Ηνωμένου Βασιλείου (Η.Β.) στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.). Λειτουργεί ως το αντίθετο του όρου "Brexit" (British Exit - Βρετανική Έξοδος), σηματοδοτώντας την πιθανή "British Enter" (Βρετανική Είσοδος/Επανένταξη) ή "Breturn" (British Return - Βρετανική Επιστροφή).

Αν και σήμερα δεν αποτελεί επίσημη πολιτική πρόταση ούτε της βρετανικής κυβέρνησης ούτε της Ε.Ε., ο όρος είναι σύμβολο της συνεχιζόμενης συζήτησης και των πιέσεων για αναθεώρηση της σχέσης Η.Β.-Ε.Ε.

1. Η γένεση του όρου και το πολιτικό πλαίσιο

Ο όρος "Brenter" προέκυψε στον απόηχο της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε. (31 Ιανουαρίου 2020), καθώς:

• Απογοήτευση από το Brexit: Μετά την αποχώρηση, οι οικονομικές και γραφειοκρατικές επιπτώσεις, ειδικά στον τομέα του εμπορίου και της κινητικότητας των πολιτών, οδήγησαν πολλούς να αμφισβητήσουν τα οφέλη του Brexit.
• Κοινή αγορά και τελωνειακή ένωση: Η αποχώρηση από την Ενιαία Αγορά και την Τελωνειακή Ένωση δημιούργησε μη δασμολογικά εμπόδια, νέα γραφειοκρατία και πρόσθετο κόστος για τις επιχειρήσεις.
• Διαδηλώσεις και κλίμα: Υπήρξαν διαδηλώσεις στο Η.Β. υπέρ της επανένταξης, τροφοδοτώντας την ιδέα ότι το "διαζύγιο" δεν ήταν οριστικό, αλλά απλώς η αρχή μιας νέας πολιτικής φάσης.

Ο όρος "Brenter" εκφράζει την ελπίδα ή την πρόθεση εκείνων που πιστεύουν ότι η μακροπρόθεσμη ευημερία του Η.Β. εξαρτάται από μια στενότερη σχέση με την Ευρώπη, η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην πλήρη επανένταξη.

2. Η πραγματικότητα της επανένταξης (Το «Μονοπάτι» του Brenter)

Η επανένταξη του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ε.Ε. είναι μια εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία, που αντιμετωπίζει σημαντικά νομικά και πολιτικά εμπόδια και από τις δύο πλευρές.

Νομική διαδικασία

Θεωρητικά, η επανένταξη θα ακολουθούσε τη διαδικασία ένταξης οποιασδήποτε τρίτης χώρας, όπως ορίζεται στο άρθρο 49 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Σ.Ε.Ε.):

1. Αίτηση: Το Ηνωμένο Βασίλειο θα έπρεπε να υποβάλει επίσημη αίτηση στην Ε.Ε.
2. Διαπραγματεύσεις: Θα ακολουθούσαν χρονοβόρες και δύσκολες διαπραγματεύσεις για την υιοθέτηση του κοινοτικού κεκτημένου (όλων των νόμων και κανόνων της Ε.Ε.) και για εξαιρέσεις (opt-outs), εάν αυτές ζητούνταν.
3. Ομοφωνία: Η συμφωνία ένταξης θα έπρεπε να εγκριθεί ομόφωνα από όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. (τα 27), καθώς και να επικυρωθεί από τα κοινοβούλια όλων των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Πολιτικά εμπόδια

• Βρετανική πολιτική σκηνή: Τα κυρίαρχα κόμματα στο Η.Β. (κυρίως οι Εργατικοί και οι Συντηρητικοί) έχουν αποκλείσει επίσημα το ενδεχόμενο πλήρους επανένταξης στην Ε.Ε., στην Ενιαία Αγορά ή στην Τελωνειακή Ένωση. Η τρέχουσα πολιτική εστιάζει στην "επαναρρύθμιση" και βελτίωση των σχέσεων με την Ε.Ε. εντός του πλαισίου της ισχύουσας Συμφωνίας Εμπορίου και Συνεργασίας (TCA).
• Στάση της Ε.Ε.: Η Ε.Ε. έχει καταστήσει σαφές ότι οποιαδήποτε επανένταξη δεν θα περιλάμβανε "μενού à la carte" (επιλεκτική υιοθέτηση κανόνων). Το Η.Β. θα έπρεπε να αποδεχθεί πλήρως τις τέσσερις ελευθερίες (ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων και προσώπων), τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και την υποχρέωση καταβολής εισφορών στον προϋπολογισμό.

3. Εναλλακτικά σενάρια (Ενδιάμεσοι σταθμοί)

Αν και το πλήρες "Brenter" φαίνεται μακρινό, η πολιτική συζήτηση επικεντρώνεται σε ενδιάμεσες λύσεις που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως «γέφυρες» για μια στενότερη σχέση:

Συνολικά, ο όρος "Brenter" αντιπροσωπεύει την πολιτική φιλοδοξία ορισμένων στο Ηνωμένο Βασίλειο για την αντιστροφή των συνεπειών του Brexit, αλλά η υλοποίησή του εξαρτάται από μια δραματική αλλαγή τόσο στη βρετανική εσωτερική πολιτική όσο και στις απαιτήσεις της Ε.Ε. για την ένταξη.