Η επιδραστική Gillian Anderson ως Blanche DuBois στο Λεωφορείο ο Πόθος του Tennessee Williams
Eπιβιβαστείτε…
Το «Λεωφορείον ο Πόθος» του Tennessee Williams έρχεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 25 Σεπτεμβρίου
Το National Theatre Live είναι μια πρωτοβουλία του Royal National Theatre του Λονδίνου, η οποία φέρνει επιλεγμένες θεατρικές παραστάσεις από τη βρετανική σκηνή σε κινηματογράφους και πολιτιστικά κέντρα σε όλο τον κόσμο. Στην ουσία, πρόκειται για ζωντανές (ή μαγνητοσκοπημένες) μεταδόσεις θεατρικών έργων, δίνοντας στο κοινό την ευκαιρία να παρακολουθήσει παραγωγές υψηλού επιπέδου, χωρίς να χρειαστεί να ταξιδέψει μέχρι το Λονδίνο.
Την Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου στις 20:00 το National Theatre Live φτάνει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με μια συναρπαστική μαγνητοσκοπημένη μετάδοση από το Young Vic Theatre του Λονδίνου με το εμβληματικό έργο του Tennessee Williams «Λεωφορείον ο Πόθος», μια παράσταση που κατέκτησε κοινό και κριτικούς σε sold-out εμφανίσεις.
Η σκηνοθεσία ανήκει στον οραματιστή σκηνοθέτη Benedift Andrews και η διανομή εντυπωσιακή, με τους:
- Gilian Anderson (Blanche DuBois)
- Vanessa Kirby (Stella)
- Ben Foster (Stanley Kowalski)
Η παράσταση (στα αγγλικά) συνοδεύεται από ελληνικούς υπότιτλους.
Tennessee Williams
Γεννημένος ως Thomas Lanier Williams III, ο Tennessee Williams έζησε μια ζωή που αποτέλεσε πηγή τόσο της σπουδαιότερης τέχνης του όσο και του βαθύτερου πόνου του. Τα παιδικά του χρόνια σημαδεύτηκαν από μια τεταμένη και δύσκολη οικογενειακή δυναμική. Ο πατέρας του ήταν ένας πλανόδιος πωλητής παπουτσιών με βίαιο χαρακτήρα, ενώ η μητέρα του ήταν η υπερπροστατευτική κόρη ενός πουριτανού επισκοπικού ιερέα. Αυτός ο «λάθος γάμος», όπως τον αποκαλούσε ο ίδιος ο Williams, έγινε κεντρική σύγκρουση σε πολλά από τα έργα του, με χαρακτήρες όπως η Amanda Wingfield από τον Γυάλινο Κόσμο και ο Big Daddy από την Λυσσασμένη Γάτα να αποτελούν άμεσες αντικατοπτρίσεις των γονιών του.
Μια σχεδόν θανατηφόρα περίπτωση διφθερίτιδας σε ηλικία πέντε ετών τον άφησε αδύναμο και περιορισμένο στο σπίτι του για έναν ολόκληρο χρόνο. Αυτή η απομόνωση, σε συνδυασμό με τις συχνές μετακομίσεις της οικογένειάς του γύρω από το Σεντ Λούις, τον έστρεψε προς τα μέσα και τροφοδότησε τη φαντασία του, οδηγώντας τον να αρχίσει να γράφει ιστορίες και θεατρικά έργα. Αυτή η πρώιμη στροφή προς την τέχνη ήταν ένας μηχανισμός επιβίωσης στον οποίο θα βασιζόταν για το υπόλοιπο της ζωής του.
Σε μια εκπληκτική ανατροπή, το πρώιμο έργο του Williams δεν ήταν ο συναισθηματικός ρεαλισμός για τον οποίο είναι γνωστός. Η πρώτη του δημοσιευμένη μικρή ιστορία εμφανίστηκε στο περιοδικό Weird Tales, το οποίο δημοσίευε επίσης τα έργα του H.P. Lovecraft, και περιείχε έναν Αιγύπτιο φαραώ που επέστρεφε στη ζωή. Κάποτε εργάστηκε επίσης ως επιστάτης σε μια φάρμα κοτόπουλων, μια δουλειά που περιέγραψε ως «καταστροφική».
Το φάντασμα της Rose και η λοβοτομή
Ίσως η πιο σημαντική και σπαρακτική επιρροή στη ζωή και το έργο του Williams ήταν η μεγαλύτερη αδελφή του, η Rose. Οι δύο τους μοιράζονταν έναν έντονο δεσμό καθώς μεγάλωναν, αλλά η Rose έπασχε από σοβαρά ψυχικά προβλήματα. Η κατάστασή της επιδεινώθηκε στα πρώτα της είκοσι χρόνια και τελικά διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια. Η απόφαση της οικογένειας να υποβληθεί σε μετωπική λοβοτομή το 1943 βασάνισε βαθιά τον Williams για το υπόλοιπο της ζωής του. Ένιωθε τεράστιες τύψεις και δεν συγχώρησε ποτέ τον εαυτό του για ό,τι συνέβη σε εκείνη, πιστεύοντας ότι είχε συντελέσει στη μη αναστρέψιμη κατάρρευσή της.
Η τραγωδία της Rose έγινε το θεμέλιο για μερικούς από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες του Williams. Ο χαρακτήρας της Laura Wingfield στον Γυάλινο Κόσμο είναι ένα άμεσο πορτρέτο της ευθραυστότητας και της ντροπαλότητας της Rose, ενώ ο χαρακτήρας της Blanche DuBois στο Λεωφορείο ο Πόθος βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην κάθοδό της στην ψυχική ασθένεια. Οι «μικροί μπλε διάβολοι» που ανέφερε στα σημειωματάριά του, τους οποίους φοβόταν ότι θα τον κατέβαλλαν και αυτόν, ήταν ο όρος του για την ίδια τρέλα που είχε αναλώσει την αδελφή του. Παρέμεινε αφοσιωμένος στη Rose, παρέχοντάς της υποστήριξη μέχρι τον θάνατό του.
Ασυνήθιστα γεγονότα και λιγότερο γνωστά έργα
- Ένα διαφορετικό όνομα, μια διαφορετική ζωή: Ο Williams γεννήθηκε Thomas Lanier Williams III, αλλά υιοθέτησε το όνομα «Tennessee» στα είκοσί του. Έδωσε διάφορους λόγους για την αλλαγή, συμπεριλαμβανομένου του ότι ήταν ένα παρατσούκλι στο κολέγιο και ένας φόρος τιμής στην πατρίδα του πατέρα του. Το νέο όνομα ήταν μια συνειδητή απόσχιση από το παρελθόν του και τον «ζωντανό θάνατο» της εργασίας σε ένα εργοστάσιο παπουτσιών, αφού ο πατέρας του τον είχε βγάλει από το κολέγιο.
- Ψέματα για την ηλικία του: Λίγο πριν τα 28α γενέθλιά του, ο Williams κέρδισε ένα βραβείο $100 σε έναν διαγωνισμό συγγραφής θεατρικών έργων που ήταν ανοιχτός μόνο σε άτομα 25 ετών και κάτω.
- Μετέπειτα παρακμή και πειραματικό έργο: Ενώ είναι πιο γνωστός για τα αριστουργήματα της μέσης εποχής του, ο Williams συνέχισε να γράφει παραγωγικά στα τελευταία του χρόνια. Ωστόσο, το έργο του έγινε πιο πειραματικό και λιγότερο επιτυχημένο εμπορικά. Αυτά τα μεταγενέστερα έργα, όπως το The Chalky White Substance και το A Cavalier for Milady, εξερευνούσαν την avant-garde, ενσωματώνοντας στοιχεία του παραλόγου και ιαπωνικές φόρμες όπως το Noh και το Kabuki.
- Ένα θεατρικό «σημείωμα αυτοκτονίας»: Το θεατρικό έργο του Williams Vieux Carré του 1977 θεωρείται συχνά ως μια ημι-αυτοβιογραφική αντανάκλαση των εσωτερικών του συγκρούσεων και της παρακμής του. Το έργο, που διαδραματίζεται σε μια πανσιόν της Νέας Ορλεάνης, περιλαμβάνει έναν νεαρό συγγραφέα που αποτελεί μια σαφή αναφορά στον ίδιο τον Williams.
Gillian Anderson
Γεννημένη στις 9 Αυγούστου 1968 στο Σικάγο του Ιλινόις, είναι η Αμερικανίδα ηθοποιός και συγγραφέας που άλλαξε πολλά χωρίς κανείς να το περιμένει. Η οικογένειά της μετακόμισε στο Πουέρτο Ρίκο για 15 μήνες λίγο μετά τη γέννησή της, και στη συνέχεια στο Λονδίνο, όπου πέρασε τα επόμενα εννέα χρόνια της παιδικής της ηλικίας. Σε ηλικία 11 ετών, επέστρεψε με την οικογένειά της στις Ηνωμένες Πολιτείες και εγκαταστάθηκε στο Γκραντ Ράπιντς του Μίσιγκαν.
Ενώ ήταν στο λύκειο, η Άντερσον αρχικά σκέφτηκε να ακολουθήσει μια καριέρα ως θαλάσσια βιολόγος, αλλά η συμμετοχή της σε θεατρικές παραστάσεις της κοινότητας ξύπνησε το ενδιαφέρον της για την υποκριτική. Στη συνέχεια, απέκτησε πτυχίο Καλών Τεχνών από τη Σχολή Θεάτρου Goodman στο Πανεπιστήμιο DePaul του Σικάγο. Αργότερα μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να ακολουθήσει καριέρα στο θέατρο, όπου κέρδισε το Βραβείο Theatre World το 1991 για την ερμηνεία της στην off Broadway παραγωγή Absent Friends.
Ο ρόλος που την έκανε ευρέως γνωστή ήρθε το 1993, όταν επιλέχθηκε για τον ρόλο της Ειδικής Πράκτορα του FBI Ντέινα Σκάλι στην τηλεοπτική σειρά The X-Files. Από κει και πέρα, όλα τα άλλα είναι ιστορία και, μάλιστα, καθόλου μόνο τηλεοπτική.
Η ερμηνεία της ως λογικής, έξυπνης και με αυτοπεποίθηση επιστήμονα και ιατρού έσπασε τα καλούπια για τους γυναικείους χαρακτήρες στην τηλεόραση. Η Σκάλι παρουσιαζόταν ως ίση με τον άνδρα συνεργάτη της, Φοξ Μόλντερ, με σπάνιες αναφορές στη σεξουαλικότητά της. Ήταν μια γυναίκα της λογικής και του ορθολογισμού, με υπόβαθρο στη φυσική και στην ιατρική, που ενέπνευσε μια γενιά γυναικών να ακολουθήσουν καριέρα σε τομείς που παραδοσιακά κυριαρχούνταν από άνδρες.
Αυτή η επίδραση στον πραγματικό κόσμο είναι γνωστή ως «Το φαινόμενο Σκάλι»,(the Scully effect). Μια μελέτη του 2018 από το Geena Davis Institute on Gender in Media διαπίστωσε ότι το 63% των γυναικών που εργάζονται στις STEM (Επιστήμη, Τεχνολογία, Μηχανική και Μαθηματικά) και μεγάλωσαν βλέποντας το The X-Files ανέφεραν τη Σκάλι ως πρότυπο, ενώ το 50% της απέδωσε την αύξηση του ενδιαφέροντός τους για τις STEM. Η επιρροή του χαρακτήρα κατέδειξε τη δύναμη της εκπροσώπησης στην οθόνη για την καταπολέμηση των στερεοτύπων και την έμπνευση νεαρών γυναικών να εξετάσουν τομείς που διαφορετικά δεν θα είχαν σκεφτεί.
Μια καριέρα με εμβληματικούς ρόλους
Πέρα από τη Ντέινα Σκάλι, η Άντερσον έχει χτίσει μια καριέρα που καθορίζεται από ποικίλους και σημαντικούς ρόλους, οι οποίοι έχουν εδραιώσει τη θέση της στην ποπ κουλτούρα.
Στέλλα Γκίμπσον στο The Fall: Η Άντερσον υποδύθηκε μια αστυνόμο-επιθεωρήτρια που ήταν «δυναμική ντετέκτιβ» και φεμινιστική μορφή. Η ερμηνεία της χαρακτηρίστηκε για τη συγκροτημένη και με αυτοπεποίθηση απεικόνιση μιας γυναίκας σε θέση εξουσίας.
Τζιν Μίλμπερν στο Sex Education: Σε αυτή την κωμική-δραματική σειρά, υποδύθηκε μια ειλικρινή σεξολόγο και μητέρα, κερδίζοντας την αναγνώριση των κριτικών για την «τολμηρή, αστεία και τρυφερή» ερμηνεία της.
Μάργκαρετ Θάτσερ στο The Crown: Ο μετασχηματισμός της Άντερσον στην Βρετανίδα πρωθυπουργό για την τέταρτη σεζόν της σειράς ανέδειξε το υποκριτικό της εύρος και της χάρισε περαιτέρω βραβεία.
Media στο American Gods: Σε αυτόν τον ρόλο, η Άντερσον προσωποποίησε την ίδια την τηλεόραση, παίρνοντας τις μορφές διαφόρων εμβληματικών φιγούρων της ποπ κουλτούρας, όπως η Μέριλιν Μονρόε και ο Ντέιβιντ Μπόουι, εδραιώνοντας περαιτέρω τη δική της θέση ως ίνδαλμα.
Επιρροή στη μόδα και το στυλ
Η επιρροή της Άντερσον επεκτείνεται και στη μόδα. Ενώ ο χαρακτήρας της, η Ντέινα Σκάλι, ήταν γνωστή για ένα πιο πρακτικό και «απλό» στυλ με παντελόνια-κοστούμια και πουλόβερ με V-λαιμόκοψη, το προσωπικό στυλ της Άντερσον έχει αναγνωριστεί για την ευελιξία και την πνευματική του κομψότητα. Έχει εμφανιστεί με οτιδήποτε, από πουλόβερ της δεκαετίας του '90 μέχρι looks της Prada και μακριά μαύρα φορέματα. Μια εμβληματική στιγμή ήταν το ορατό της στρινγκ στο κόκκινο χαλί στις αρχές του 2000, ένα look που έγινε σύμβολο του στυλ της δεκαετίας του '00 (Y2K). Η Άντερσον έχει επίσης μιλήσει για τη δική της σχέση με τη μόδα, ενθυμούμενη μια περίοδο στην νεότητά της όπου συνειδητοποίησε ότι το στυλ μπορούσε να έχει αντίκτυπο και παραδεχόμενη λάθη στη μόδα που μετανιώνει.
Εκτός από την υποκριτική της δουλειά, η Άντερσον είναι και συγγραφέας. Συνέγραψε το The EarthEnd Saga, μια τριλογία μυθιστορημάτων, και συνυπέγραψε το βιβλίο αυτοβοήθειας WE: A Manifesto for Women Everywhere. Είναι επίσης ενεργή υποστηρίκτρια διαφόρων φιλανθρωπικών και ανθρωπιστικών οργανώσεων.
Όσον αφορά την προσωπική της ζωή, η Άντερσον έχει παντρευτεί δύο φορές και είχε αρκετές μακροχρόνιες σχέσεις. Έχει τρία παιδιά: μια κόρη, την Πάιπερ, από τον πρώτο της γάμο με τον Κλάιντ Κλοτς, και δύο γιους, τον Όσκαρ και τον Φίλιξ, από τη σχέση της με τον Μαρκ Γκρίφιθς.
Η προπώληση αρχίζει στις 8 Σεπτεμβρίου (megaron.gr)
